Прыказкі і прымаўкі Браслаўшчыны
Летні дождж – на сена гной, а на карову лой.
Дождж не дубіна і я не гліна.
У маі дождж – на ніву рож.
Май – і пад кустом рай.
Пільнуй гаспадаркі, будуць у гаршку скваркі.
Не гані каня калом, а гані аўсом.
Рыбка ў рацэ, шчасце ў руцэ.
Як пашыеш, так і зносіш.
Шавец шыіць – жонка выіць.
Музыкант іграець – жонка хлеба не маець.
Не той харош, хто прыгож, а той харош, хто для дзела гож.
Колькі розуму, столькі работы.
Як многа сабак, дык двор не аббрэханы.
Голад – найлепшы кухар.
Наладуеш добра брух, дык і жыццё ух.
Хоць які ядак, а як нет лыжкі – сядзі так.
Пытаецца вата, ці далёка хата, а шуба не.
Дзе сасна не стаіць, а ўсё свайму бору шуміць.
На чужыне паклонішся і баране.
Той добры край, дзе хлеба акрай.
Хоць галодны – абы жыццё слабодна.
І поп бы піў, каб чорт гарэлкі купіў.
Усё роўна, ці за адну нагу вісець, ці за дзве целяпацца.
З дужым не барыся, з багатым не судзіся.
Праз аднаго барана ўсё стада пагана.
Не ўгасці мяне піўцом, а ўгасці слаўцом.
Добра сытага карміць, а лысага галіць.
Прыйшоў не званы і пайшоў не сланы.
Які госць, такое і снеданне.
Хоць голы, абы вясёлы.
Якая на свінні шэрсць, такая ёй і чэсць.
Не смейся бядзе, дасць бог і табе.
Ліхам свет не перадышаш.
Ад напасці і чорт плачыць.
Ад прыбылі галава не баліць.
Як просяць, так жнуць і косяць,а як выпрасяць – то зелена, то пажата.
Каму што, а цыгану сала.
Лепш у дзеўках сядзець, чым замужам марнець.
З вялікіх выбораў – лапці ды аборы.
Маладым хоць у вір, абы нам пір.
Свату першая чарка і першая палка.
За саплівым сватам не паходзіш з платам.
Адзін і ў хаце прапаў.
Хату мяці, а шуму вон не вынасі.
Мужык хай будзе, як долата. Абы за ім была, як золата.
Дзе хазяек шэсць, там нечага есць.
Не вер жонцы ў дому, кабыле ў дарозе.
Нет тых лавак, дзе купляюць родных мамак.
У каго матка, у таго і галоўка гладка.
Свая матка б’ючы не заб’е, а чужая гладзячы загладзіць.
Як зяць за парог, дык цешча за пірог.
Па роду і куры чубатыя.
Да пяці год пястуй дзіця, як яечка, з сямі – пасі, як авечку, тады выйдзе на чалавека.
Б’юць таго, хто плача, а вучаць таго, хто слухае.
Хоць у кармане пуста, але ногі сыплюць густа.
Хто не мае сілы, таму свет нямілы.
Старой бабе і на печы ўхаба.
Разумная галава, ды дурню прышлася.
Лепей галаве пакланіцца, чымся нагам.
Хто бяжыць, той і спатыкаецца.
З адным “вась – вась”, а другога пхне ў гразь.
Хвастлівага ад багатага не распазнаеш.
Не бойся ліхога, а бойся ціхога.
Каму што, а пеўню бойка.
Хто з язычком, той з піражком.
Мысль за гарамі, смерць за плячамі.
Не ганіся за вялікім, а то і малое згубіш.
Што задужа, то не здрова.
Лёгка кінуць, але цяжка падняць.
Былі паны, ды пагублялі штаны.
Гонар і слава таму прыходзіць, хто ў працы наперадзе ходзіць.
Фальклёрныя адзінкі ўзятыя ў Галіны Арцёменка.
